Als de zon door het glas van de aula op begraafplaats Daelwijck schijnt, is die ruimte gehuld in een paarse gloed. Deze raampartij, een glasappliqué, is het enige uitbundige element in de verder ingetogen ruimte waar mensen hun geliefden herdenken. De dynamische, abstracte voorstelling symboliseert de verschillende emoties die overheersen bij een begrafenis, zo blijkt uit de verslagen van de adviescommissie over het ontwerp. De donkere kleuren links verbeelden gevoelens van angst, verwarring, hopeloosheid en verlatenheid. Rechts gloort er hoop: de witte en licht gekleurde vlakken laten veel licht door en krijgen daardoor een dramatische werking. De ramen bestaan uit gekleurd glas, hardglas en draadglas. Bij de verhitting van het glas, om de verschillende lagen aan elkaar te smelten, is er craquelé ontstaan. Het verleent deze grote raampartij met het strakke lijnenspel een verfijnde structuur. Jan Overbeeke volgde zijn opleiding aan de kunstacademie van Rotterdam. Hij werkte abstract, expressionistisch en experimenteel. Maar hij werkte ook in een kubistische stijl, die om een meer overdachte werkwijze vroeg. Een aanpak die overeenkomt met de uitvoering van zijn werken in glas. VH
