-
Een verhaal door kunstenaar Cecilia Rebergen
Eens in de zoveel tijd maak ik een groot kunstwerk, voor een opdracht of een speciale gelegenheid. Net zoals nu. In opdracht van de Gemeente Utrecht werk ik toe naar de plaatsing van Script of the City. Een groot kunstwerk voor Beeldenpark Croeselaan.
Alle schriften van de wereld
Het staal voor de ondersteunende constructie is net besteld. En op het moment dat ik dit schrijf, ben ik net klaar met schilderen van de eerste 6 van de 100 meter transportband. Dat betekent dat ik nog ongeveer 30 dagen schilderwerk voor me heb. Vandaag staat het Bengaals op de agenda en daarna een van mijn persoonlijke favorieten: het Bernard Shaw Alphabet.
Een selectie van alle schriften van de wereld –historisch en nog in gebruik- is als voorbereiding voor dit kunstwerk door mijn vingers gegaan. Van A t/m Z heb ik ze onderzocht, geschreven en geschilderd. Het is zo bijzonder om te zien wat voor afwisselende en bijzondere oplossingen mensen van over de hele wereld bedachten om via schrift te communiceren. Aan al deze schriften zitten verhalen: over de geschiedenis van een gebied of een volk, over oorlogen en overheersing. Maar ook over het ontstaan van menselijke ontwikkelingen, over creatieve oplossingen, vrije denkers en revoluties. Voor mij staan al deze schriften voor een werelds verhaal. Hiermee werken voelt soms groots en erg ambitieus. In deze verzameling schriften valt voor iedereen iets te ontdekken en te herkennen. Al die tekens naast elkaar zien blijft me verbazen en deze ervaring is de basis voor dit kunstwerk.
Geen alledaags creatief proces
Normaal gesproken breng ik de dag ‘snuffelend’ door in mijn atelier. Ik laat me verrassen door mijn verzameling aan materiaal en geef me over aan mijn intuïtie. Ik combineer, selecteer en bewerk zoals het op dat moment goed voelt. Er is altijd wel een globaal plan: ik werk toe naar een serie en onderzoek daarin verschillende zijpaden tegelijkertijd. Het tot stand komen van Script of the City wijkt dus behoorlijk af van mijn alledaagse creatieve proces. Dat komt doordat een groot openbaar kunstwerk iets anders eist van de maker. Bij mij begint dit bij de locatie: Hoe ziet de Croeselaan er uit? Wat ervaar ik als ik er ben? Wie gebruikt deze plek, wat is de functie? Wat is er in overvloed en wat mist er? En uiteindelijk: hoe kan een kunstwerk dat past in mijn onderzoek de ervaring van de plek versterken en andersom?
Plannen, verwachtingen bijstellen, afstemmen en wachten horen er ook bij. Ik vind het belangrijk om me vrij te voelen van praktische obstakels en open vragen te stellen tijdens een artistiek proces. Daarom wil ik alles van te voren goed geregeld hebben. Als kunstenaar ben ik dus ook een soort manager. Gelukkig vind ik dat een leuke uitdaging en werk ik hierin goed samen met de gemeente.
Een groot experiment
De komende tijd verwacht ik nog wel wat spannende momenten. Glimlachend denk ik aan het 800 kilo wegende gevaarte dat ik met behulp van toeval in elkaar ga zetten. Hoe de knoop er precies uit gaat zien weet ik dus nog niet, dat is het mooie. Tot in de puntjes voorbereid, maar ook een groot experiment. Daar waar chaos en systemen botsen, komt Script of the City straks tot leven.
Script of the City is een kunstwerk van Cecilia Rebergen in opdracht van Gemeente Utrecht en in samenwerking met het Centraal Museum en de HKU. Dit project wordt mede mogelijk gemaakt door bijdragen van Stichting Stokroos, het Boellaard fonds, het Prins Bernard Cultuurfonds, het Mondriaan Fonds en Stichting Creatief Initiatief.
