Zoals het getal pi een oneindig aantal decimalen heeft waaruit geen vast patroon valt te herleiden, zo creëerde de conceptueel kunstenaar Wim Kok een tegelfries voor de basisschool in Voordorp waarin evenmin systematiek valt te ontdekken. Gebaseerd op dit wiskundige getal koppelde de kunstenaar vijf verschillende kleuren aan een fragment van decimalen uit de reeks. Hoewel je als kijker direct geneigd bent om een patroon te willen herkennen, kom je er al spoedig achter dat het zoeken naar ordening een heilloze missie is. Juist de willekeur van het lot van de getallen vormt de kern van dit werk. Doordat de tegels een aaneengesloten lint vormen rondom het gebouw, is er evenmin sprake van een begin of einde. Het kunstwerk bijt zichzelf in de staart, zoals een oneindige reeks. Het repetitieve karakter van het werk voor de basisschool is kenmerkend voor het oeuvre van Kok die zijn abstractminimalistische schilderijen in series vervaardigt. Kok was in 2008 een van de eerste kunstenaars in Nederland die deelnam aan PhDArts, een promotietraject voor kunstenaars. In zijn onderzoek richt Kok zich op het begrip herhaling binnen de context van de conceptuele kunst en zijn eigen seriële werk. Hierbij baseert hij zich op het boek Différence et Répétition van de Franse filosoof Gilles Deleuze. FT
