De adviescommissie is in 1968 danig onder de indruk van Le conteur d’histoires, een sculptuur van de beeldhouwer Bernard Citroen die te zien was in de Amsterdamse Galerie d’Eendt. Ook al heeft de commissie nog geen specifieke bestemming voor deze buste, ‘er valt niet aan te twijfelen, dat er een zinvolle bestemming voor deze plastiek kan worden gevonden’. De commissie verwerft het werk datzelfde jaar nog.
Al snel wordt een passende locatie gevonden: Het Utrechts Archief. De buste is gehouwen uit Franse kalksteen en heeft een smalle plint. De verhalenverteller maakt door zijn over elkaar gevouwen armen een introverte indruk, hoewel zijn hoofd is samengesteld uit drie profielen met verschillende ogen en neuzen die allen gericht zijn op hun omgeving. Dit, en de hoekigheid van de lichaamsvormen, verleent het werk een sterk kubistisch en primitivistisch karakter. Hieraan is de invloed af te lezen van Citroens leermeester Ossip Zadkine.
