De rattenvanger, afgebeeld als gestileerde, fluitspelende figuur, staat op een rechthoekige, stenen sokkel. Ter hoogte van zijn benen bevindt zich een horizontaal volume waarop in reliëf een aantal ratten is weergegeven.
Reinhard heeft bij deze opdracht het onderwerp zelf gekozen, maar geworsteld met de vorm. ‘Ik moest de structuur van de steen vasthouden, de spanning. Het is een speels gegeven, maar het moet een beeld worden; ’t gaat uiteindelijk om de vorm. Dat is de moeilijkheid…’
Reinhard studeerde aan de Jan van Eijk Academie in Maastricht. Hij kreeg onder anderen les van Fred Carasso en Theo van Reijn, twee klassiek werkende beeldhouwers. Dat De rattenvanger, een van Reinhards vroegste werken, zo’n strakke vlakverdeling heeft is dan ook opmerkelijk. Door het primitivistisch karakter vertoont het enige verwantschap met werken van eerdere generaties beeldhouwers, zoals Ossip Zadkine en Hildo Krop.
Oorspronkelijk stond dit werk bij de ulo-school aan de Nijenrodelaan in Zuilen. Nadat de school was gesloopt en het beeld in het gemeentelijke depot belandde, is het op verzoek van inwoners van Tuinwijk herplaatst in het plantsoen aan de Willem Arntszkade, waar het nu deel uitmaakt van de beeldenroute.
