Het Observatorium van Lucas Lenglet maakt, door een ingenieuze ingreep, een eindeloze wandeling mogelijk. Tijdens deze wandeling verandert de locatie van de bezoeker hemelsbreed gezien nauwelijks: een 'weg' leidt hem/haar door een ranke toren van veertien meter hoogte tot boven de (toekomstige) bomen waarna die als vanzelf de weg naar beneden vervolgt. De toren is opgebouwd uit aan elkaar geschakelde, torderende cirkelvormen. De buitenkant is bekleed met een stalen net, dat op den duur met klimplanten overwoekerd zal raken. Het werk van Lenglet is begin februari 2009 door de inwoners van Leidsche Rijn gekozen uit drie ontwerpen voor een interactieve sculptuur op het speelterrein in het Leidsche Rijn Park.
Met zijn installaties en sculpturen refereert Lenglet aan architectuur en vormgeving als uitdrukking van de hedendaagse omgang met geweld, veiligheid en controle. Zo gebruikt hij in meerdere installaties de vorm van het militante versperringskruis, maar dan in een lichte, zorgvuldig vormgegeven versie. Lenglet verwijst daarbij naar de grote voorgangers van de minimalistische beeldbouwkunst om ‘de kunst’ in stelling te brengen - zij het als ‘tegengif’ van de duistere aspecten in zijn werk.
Lucas Lenglet (Leiden, 1972) studeerde aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. Sindsdien heeft hij solopresentaties gehad in onder andere Amsterdam (Stedelijk Museum Bureau Amsterdam, 2008), Athene (Loraini Alimantiri, 2007) en Berlijn (Künstlerhaus Bethanien, 2006). Lenglet nam deel aan de tentoonstelling: ‘Ideal City – Invisible City’ in de openbare ruimte van Zamość en Potsdam en realiseerde een (tijdelijk) kunstwerk op de Rosa-Luxemburg-Platz in Berlijn
