Marin Kasimir maakt panoramafoto’s die over een periode van bijvoorbeeld een etmaal tot stand komen. Daarvoor laat hij een roterende camera tijdens de opname 360 of zelfs 820 graden draaien. De opname wordt gecomprimeerd tot een lange smalle beeldstrook die niet alleen de ruimte, maar ook het tijdsverloop van die dag in beeld brengt.
Voor Kindercluster Voorn maakte Kasimir een opname van het nog onvoltooide gebouw, bevolkt door jonge kinderen met felgekleurde bouwhelmen op. Niet alleen het gebouw, maar ook de kinderen en hun hoofddeksels worden door de opname vervormd. Van deze panoramafoto maakte hij panelen voor in de hal, op de gevel en een voor glazen wand van de sporthal. Op deze laatste twee plekken veranderen de foto’s in puzzelstukken, een motief dat vaker terugkeert in zijn werk.
De puzzel verwijst naar kinderspel, maar ook naar raadsels en filosofische tegenstellingen. Daarbij komt de vorm van een puzzelstukje overeen met een gestileerde menselijke figuur. Het in elkaar grijpen van al deze stukjes refereert op zich weer aan de vele betekenislagen van het werk: een kring van kinderen, het bouwen aan de toekomst, en het sociale patroon dat elke gemeenschap vormt. De kleurige puzzel op de gevel fungeert overdag als een logo. In de nacht worden de stukjes van binnenuit verlicht en de beelden van de kinderen weer zichtbaar.
Met een knipoog naar het nabijgelegen Archeologiepark, waar de ontstaansgeschiedenis van Leidsche Rijn onder de grond verborgen ligt, draagt kindercluster Voorn zijn oorsprong juist zichtbaar en in het oog springend met zich mee.
